રખે ને
થઈ જાય
કોઈ શૂન્યમાં ગરક
એમ
ટાંપીને જ બેઠો છે
એક સાધુ
શૂન્યની મધ્યે
અતાગ મલકતો મરક મરક
આભાવી એનાં
વદન ઉપર
જો એક વાર
બસ એકવાર
પડી જાય નજર
તો
પળમાં જ પર બને
દખ અને હરખ
પછી
ધ્યાન મહીં જ્ઞાન વહે
બેતમા વર્તમાન બને
રહે ન ભૂત કે ભાવિનો ફરક
બસ
રગેરગમાંથી
નીકળી જાય સ્વર્ગ
ને નીકળી જાય નરક..
થઈ જાય
કોઈ શૂન્યમાં ગરક
એમ
ટાંપીને જ બેઠો છે
એક સાધુ
શૂન્યની મધ્યે
અતાગ મલકતો મરક મરક
આભાવી એનાં
વદન ઉપર
જો એક વાર
બસ એકવાર
પડી જાય નજર
તો
પળમાં જ પર બને
દખ અને હરખ
પછી
ધ્યાન મહીં જ્ઞાન વહે
બેતમા વર્તમાન બને
રહે ન ભૂત કે ભાવિનો ફરક
બસ
રગેરગમાંથી
નીકળી જાય સ્વર્ગ
ને નીકળી જાય નરક..
No comments:
Post a Comment